KNRM oefent redding gewond persoon op windturbine Vattenfall
Elk jaar komt de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) liefst 2500 maal in actie. Nog nooit waren de redders naar een windturbine van Hollandse Kust Zuid geroepen, maar met de snelle groei van het aantal turbines op de Noordzee werd het hoog tijd om hun vaardigheden te oefenen. Daarom werd de evacuatie van een slachtoffer nagebootst, eerst in de haven van IJmuiden en daarna op volle zee.
Aan het werken op zee zijn veel regels verbonden. Zo heeft iedereen die bij Vattenfall op een offshore windturbine werkt een training gehad om in noodgevallen hulp te verlenen aan een slachtoffer. Maar wat als je zelf niet in staat bent om hulp te verlenen, bijvoorbeeld als de boot waar je op zit te ver weg is? Of als een vissersboot of jacht in nood is en de opvarenden op een windturbine klimmen? Dan komt de KNRM in actie.
Samen oefenen
Richard van der Kuijl, site manager bij Vattenfall, is met zijn team verantwoordelijk voor al het gepland en ongepland onderhoud aan de fundaties van windturbines op zee. Ze maken deze schoon en herstellen beschadigingen. Met drie zogenoemde CTV’s, crew transfer vessels, varen de teams 12 uur per dag uit. “Veiligheid staat bij ons altijd voorop en we gaan niet aan het werk zonder dat we alle risico’s goed ingeschat hebben. Als het weer bijvoorbeeld te slecht wordt om veilig te kunnen werken of als de golven te hoog worden om veilig te kunnen varen, brengen we onze mensen op tijd aan de wal”, aldus Van der Kuijl. Voor de mensen bij de KNRM geldt dat natuurlijk niet, die varen onder alle denkbare omstandigheden uit. “Dan is het goed om mogelijke scenario’s samen te oefenen, zodat we weten wie wat wanneer kan doen. Voor de mensen van de KNRM is het goed te weten wat ze tegen kunnen komen, mochten ze iemand van een windturbine moeten halen. En wij kunnen er natuurlijk ook van leren.”
Drie scenario’s
Aan de oefening in de praktijk gingen maanden aan brainstormen vooraf. Boudewijn Baan, die werkt bij Health & Safety Offshore projects van Vattenfall, dacht daarbij mee over mogelijke scenario’s en werkte mee aan de risicoanalyses. “Door het volgen van vaste protocollen en procedures proberen we te voorkomen dat onze collega’s in onveilige situaties belanden. Maar iemand kan bijvoorbeeld onwel worden of gewond raken door een val en dan moet hij of zij veilig van de windturbine aan land gebracht worden.” Dat kan met onze eigen schepen, maar in nood kan dus de hulp ingeroepen worden van de KNRM. “Nood breekt natuurlijk wet, maar ook de vrijwilligers van de KNRM moeten eerst speciale trainingen volgen voor ze een windturbine mogen betreden. Daarom konden de oefeningen daar nu nog niet plaatsvinden. We besloten om twee scenario’s in de haven van IJmuiden te oefenen en eentje op volle zee”, vervolgt Baan. In het eerste scenario werd de ‘injured person’, de IP, overgedragen van de ‘fundatie’ naar een Vattenfall-boot en in scenario twee naar de boot van de KNRM. De steiger van Vattenfall met ladder fungeerde daarbij als fundatie van de windturbine. Met een kraantje werd de IP, een pop, naar beneden getakeld. In scenario drie werd de IP op volle zee overgetakeld van de ene naar de andere boot.
Verbinding maken
Het was een zeer geslaagde dag waarin alle betrokkenen elkaar beter hebben leren kennen. “Het allerbelangrijkste van de oefening is dat er verbinding gemaakt is tussen Vattenfall en de KNRM”, aldus Baan. “De KNRM draagt bij aan de veiligheid van onze collega’s en is voor ons een belangrijke partner om mee samen te werken. We begrijpen nu beter wat we van elkaar kunnen verwachten en hoe iedereen in de wedstrijd zit.” Van der Kuijl is het daar volkomen mee eens. “Het werkt altijd een stuk prettiger als je elkaar ook van gezicht kent. We hadden ook ons eigen leermoment toen we ontdekten dat de KNRM een quick release hook gebruikt voor het loshalen van een brancard. Die is veel veiliger voor vingers of handen dan de kraanhaken met normale ogen die wij gebruiken. Daar moet je het touw van de brancard met de hand uithalen.”
Positieve energie
Het meest onder de indruk waren Van der Kuijl en Baan van de inzet van de vrijwilligers van de KNRM. “Dat ze op hun vrije zaterdagochtend met zoveel positieve energie samen met ons alle scenario’s wilden oefenen, vond ik echt fantastisch”, aldus Baan. “Je zou bijna vergeten dat het vrijwilligers zijn!” vult Van der Kuijl aan. Vattenfall heeft daarom ook een substantieel bedrag gedoneerd dat de KNRM naar eigen inzicht kan gebruiken, bijvoorbeeld voor het volgen van de trainingen die nodig zijn om op een windturbine te mogen oefenen. “En die oefening gaat er in de toekomst zeker nog komen!” aldus Van der Kuijl.
Foto’s: Richard van der Kuijl